Klucze - wieś na pograniczu Wyżyny Krakowskiej i śląskiej. Od strony wschodniej wznoszą  się wzgórza z licznymi skałami ostańczymi. Pod koniec XIV w. w rejonie tym eksploatowano rudę żelaza. W 1895 r. Ludwik Mauve założył tutaj fabrykę papieru, która przed i po II wojnie światowej była przebudowywana.

        Nadal mieści się tutaj Zakład Papierniczy. W Kluczach znajduje się okazały pałacyk z XIX w. W pobliżu rozciąga się dworski park, przekształcony w ogród-skwer. Na wzgórzu nad Kluczami wznosi się kościół. W 1937 r. stała tu jeszcze kaplica - barak. 1 maja 1938 r. bp Franciszek Sonik, wikariusz kapituły kieleckiej, eryguje parafię Klucze p.w. MB Nieustającej Pomocy, wydzielając ją z parafii Olkusz. W 1943 r. Niemcy zabrali z kościoła wszystkie chorągwie, a jedną z białym orłem i MB Częstochowską zniszczyli. Wynieśli też sprzęty liturgiczne. 22 maja 1950 r. uroczyście wprowadzono do kościoła kopię cudownego obrazu MB Nieustającej Pomocy. 13 maja 1973 r. parafię nawiedziła kopia cudownego obrazu Jasnogórskiego.
Na wieży kościelnej można zauważyć lekkie pochylenie krzyża. Podanie mówi, że diabeł złym okiem spoglądał na olkuskie kopalnie, w których dobywano srebro. Zazdrościł więc górnikom i mieszkańcom Olkusza i Sławnikowa szybkiego wzbogacania się. Udał się więc nad Morze Bałtyckie. Piaskiem z jego dna napełnił ogromny wór, który nałożył na plecy i poleciał w kierunku Olkusza, aby zasypać tamtejsze kopalnie srebra. szybując nad wsią Klucze zawadził worem o krzyż na wieży kościoła. Wór rozdarł się a piasek rozsypał i tak powstała Pustynia Błędowska (1,5 km od Kluczy). Przyjmuje się, że piaski te zostały tu naniesione przez obfite wody, pochodzące z topnienia lodowców. Pustynia ma długość 9 km i szerokości 3-4 km. Głębokość piasku dochodzi do 60 m. Na wydmach pojawia się sucha i ostra roślinność, jak np. dzika pszenica, wydmuchrzyca piaskowa, łoszczyca, trawa "szczotka" i inne. Powstaje tu także zjawisko "fatamorgany".